Four Years

Happy four years, dok. 

It has been four years since we first met. Ito yung mga panahong nanood tayo ng Aladdin, at nagvideoke sa Centerstage kahit isa't kalahating oras lang ang nai-enjoy.

Andami mong sinabi noon, mga pangakong nariyan ka lang. Magkukwento, makikinig. Pero lumipas ang apat na taon, nagkasakitan na tayo, at ngayon, parang convenient fuck lang ang lahat.

Sabi mo may nararamdaman ka pa sa akin. Poot kaya ang nararamdaman mo sa akin? Mas gusto mo kasing hindi magkwento kasi nasaktan na kita, takot kang masaktan ulit. 

Pero ano ang aasahan ko sa one-way communication? Ni kwento mo nga ngayong araw eh wala akong alam.

Kumusta ako? Ito, nagpapaka-fleabag. 

Remember the SG guy? We recently talked again. Last night. Gave me an advice to keep the drive. Naikwento ko kasi na pagod na ako, pero masigasig pa rin ako sa pag-aayos ng condo, kasi gusto ko by July 1, ready na lahat.

Sinasabi ko sa iyo ito kasi ito ang kulang na kulang sa iyo, ang makipag-usap. Hindi dahilan ang ka-busyhan mo sa pagdo-doktor dahil parang hindi mo nirespeto ang katulad mong may titulo at pinanghahawakang propesyon. Mas naiisip kong wala akong halaga sa iyo, lalo na at kapag tinatamaan ako ng kawalang-kumpyansa sa mga bagay.

May nararamdaman pa ba ako sa iyo? Meron man, pero pagkauhaw. Uhaw na uhaw sa presensiya mo. Sa hawak mo, sa boses mo, sa pagtitig mo.

Itutuloy ko pa ba itong pakikipaglandian sa iyo? Hindi ko rin alam, wala kasi akong napapala ngayong taon eh. Siguro sex. Sex lang? Siguro. Hindi ko alam. Siguro mga danas ng iyong pakikipagkita, pero mas marami ang danas ng iyong pagkawala. Hindi ko nga alam kung totoong busy ka eh, paano, wala kang sinasabi. Susubukan mo pa rin ba yung isang buwan na hindi ako kausapin? Eh para saan pa at nakipagkita ka sa akin?

Kailan ka lalabas sa kuweba mo, at kailan mo itatapat sa akin yang sakit na nararamdaman mo? Kung kelan mamamatay ka? Inuulit ko ha, hindi ko alam kung nasaan ka kung mamatay ka. Wala akong balita sa iyo, at wala akong kakilala na malapit mo sa buhay. Kaya kahit anong galit man yan na tungkol saken, itapat mo na. Tapos, ikaw na magtapos nito. Sinubukan kong tapusin, pero hinahanap ka ng katawan ko. 

Mas mabuti siguro na ikaw na ang tumapos. At least alam ko na sa dulo ng lahat ng ito, may closure. Baka nga closure lang talaga ang hanap ko sa iyo, at hindi ang pagbabalik sa kalbaryo.

I don't know if it's still right to say I love you but I do, 

Ella.